2013, ഫെബ്രുവരി 12, ചൊവ്വാഴ്ച


നനവ്

ന്ദനമുട്ടിയില്‍ വെന്തുനീറുകയാണ് അവള്‍.
കനലുകള്‍ പൊള്ളി.
കരിന്പുകയെ ചന്ദനം വെളുപ്പിച്ചു.
സുഗന്ധത്തില്‍ പ്രാണന്‍ ചിരിച്ചു.
കാമനകളടങ്ങിയ ചിത.
മണ്ണിന്റെ ഗന്ധം.
ഉടലിന്‍റെ വിസ്മൃതിയില്‍, വെളുത്തവാവിന്‍റെ വശ്യതയില്‍ പ്രാണന്‍ ഭൂമിയിലേക്ക് കണ്ണുനനച്ചു.
ഈയലുകള്‍ മഴ വിതയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ