കഥ / എസ്.ശ്രീകുമാര് കരിങ്ങന്നൂര്
മിനറല് ജീവജലം തരുമോ...
അഹിതേ...
അങ്ങനെയാണ് ഭംഗി.
വ്രണിതേ, പരാജിതേ, പതിതേ
കുത്തുന്ന നീറ്റത്തിനു മീതെ അങ്ങനെയങ്ങനെ
ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഞാന് ഉപ്പുമഴയായീ ചാറി നിന്നുപോവും.
വയറുവരെ കത്തി വരളുന്നുണ്ടെങ്കിലും,
നാവ് താണുപോയെങ്കിലും....
ഇവിടെ ഞാനുണ്ട് .
പ്രണയ സ്ഥൈര്യത്തോടെ ..........
ഇത്തിരി മിനറല് ജീവജലം തരുമോ...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ